We hadden het ons niet eenvoudig gemaakt. Geen makkelijke Mieke Telkamp gekozen maar een sketch van Het goede doel met het heerlijke lied ‘België’. Al meerdere keren had iemand zijn plas erover heen gepiemeld, toen we de generale zouden hebben, een dag voor het feest. Het uurtje dat we hadden uitgetrokken, bleek vies tegen te vallen. We zwoegden door en in plaats van een uithuizig fancy diner, flanste ik voor tijdwinst een vega BB met R (Dat is bruine bonen met rijst) in elkaar. De musicus onder ons die zich tot dan toe wijselijk afzijdig had gehouden, lichtte toe: ‘Het is goed als het eenvoudig lijkt, maar dat te bereiken betekent zwoegen’.

Op Kwatta

Ook de dag van de première, afgelopen zaterdag, oefenden mijn muzikale loge en ik nog een paar keren. En op het feest lieten we iedereen meezingen, zodat de ogen wat minder op Kwatta waren gericht. Werkte goed, vonden wij. Wij waren tevreden en vonden dat we de blits hadden gemaakt. Zeker toen er later nog een groepje oubollig het abc oplepelde, de A is van Annie, de B van buurman etc. Leuk ingelijst, waar moet je daar nu weer mee heen, verzuchtte een van ons. Juist deze dames lagen onder de tafel van ons debuut, ‘humor is in the eyes of the beholder’.

Prinses

‘Mijn reputatie is aangetast’ zei de blije jarige en daar was ik al een beetje voor beducht. Maar we konden het niet laten, wat rijmt er nu eenmaal beter op Ex? Onze jarige Jet had een prachtige roze prinsessenjurk aan en was met verve het middelpunt van het bal. Zij is ontsproten uit een conventioneel boerengezin, zo lichtte een van haar twee veel oudere broers toe in een speech. En de vader liep naast zijn schoenen van trots toen dit meisje, de jongste, werd geboren. Een levendig beweeglijk kind dat de ringen in de gang eer aan deed door er vogelnestjes in te maken. Het leven legde een rood lopertje uit.

Gouden pik

Zo ook voor de jongere broer van mijn muzikale vriend. Daar waar hij hard moest werken, was zijn broer voor het geluk geboren. ‘Verwekt met een gouden pik’ zei vader. Wat een heerlijk Rotterdamse gezegde, dat zou de vader van de jarige nooit niet in de mond hebben kunnen nemen. Ook mijn heit niet trouwens. Deze broer kreeg werkelijk alles cadeau, kreeg zonder sollicitatie de mooiste banen in de schoot geworpen en noem nog maar meer geluk op. Totdat ie 37 werd en uitgezonden in Afrika het tot dan toe onbekende virus opliep. Aids maakte er een korte rode loper van. Hierdoor kreeg mijn amigo het inzicht dat het leven credit en debit heeft. Na een portie geluk komt er steevast een vereffening. Als hij geluk heeft wacht ie op de rekening.