Een Belgische onderzoeker doet een proef hoe hoog een kikker kan springen. Hij zegt tegen de kikker “spring!” en noteert een kikker met 4 poten springt 40 cm hoog. Vervolgens haalt hij er 1 poot af en zegt “spring!” en noteert een kikker met 3 poten springt 30 cm. Weer haalt hij er 1 poot vanaf en zegt “spring!” en noteert: kikker met 2 poten springt 20 cm. Hij haalt nog 2 poten eraf en zegt “spring!” en hij noteert: kikker zonder poten is doof.

Stokdoof

Een lange inleiding tot het onderzoek vanmorgen naar mijn gehoor. Doof zijn lijkt in de familie te zitten, mijn vader is stokdoof en mijn jongste broer al een paar jaar aan een gehoorapparaat. Het was deze broer opgevallen dat ik mijn hoofd naar links wend in gesprekken en mijn kinderen klaagden ook al regelmatig over mijn hoorkwaliteiten.

Gisteren tijdens een wandeling vermoedde een medewandelaar dat het om Oost Indisch doof zou gaan , daar ik moeiteloos spechten van andere karrekieten kon onderscheiden.

Oost Indisch doof

De man van het particuliere Audibene kwam met groot geschut mijn trap opklauteren, een enorme rolkar die gelukkig demontabel bleek, meezeulend vol met onderzoeksapparatuur en demo-dingen. Ik weet nu alles van de modernste toestellen. Ik wilde gaan voor het proeven van een inwendig hulpgebeuren, waar mijn broer bij zweert. Toen hij ze in had, zag ik sprietjes uitsteken en verdacht ze van een antennefunctie. Hij heeft deze subiet afgeknipt want het waren slechts hendeltjes voor het in en uitdoen. Het is echt vreselijk met mij, ik zie alles! Zo ook van een niet nader te noemen bekende die haar bovenlip had laten fillen. Ik vroeg haar wat er toch met haar was gebeurd. Niemand anders was dat opgevallen, maar ze bekende. Als kind had ik het met mijn moeder die eerst 6 weken met een tandenloos bekkie had rondgelopen, dat was beter voor het slenken van de kaak waarna het kunstgebit beter zou passen. Toen ze het nieuwe gebit in deed, was ze mijn moeder niet meer en het duurde maanden eer ik aan haar was gewend.

Ik heb een fantastisch linkeroor

Terug naar mijn onderzoek vanmorgen. Na een intensieve proeve van bekwaamheid, rolde er uit dat mijn linkeroor fantastisch was en waarschijnlijk net zo goed scoorde als de oren van de kinderen van de geluidsman, naar zijn zeggen. Het rechteroor had een niet noemenswaardige afwijking, ik hoefde pas als ik 80 was nogmaals te testen. Tjeeminee, wat prettig om te weten.

Maar ja de man was een beetje boel voor joker gekomen! Hij citeerde uit het gespreksverslag dat zijn collega telefonisch bij de intake van mij had gemaakt. Daarin stond dat ik bereid was om naar de KNO arts te gaan…not! Integendeel, ik had juist gezegd, mijn eigen risico beschermend, dat ik daar vooralsnog niet voor voelde! En genoteerd stond, dat er in januari een test was geweest bij een winkel en dat daar geconstateerd was dat ik een toestel nodig had… not! Zijn collega had selectief geluisterd, typisch gevalletje van Oost Indisch doof en te graag willen verkopen.

Hippe hulpen

Ik vond het sneu voor de man en bood mijn excuses aan. Hij bedankte mij voor de heerlijke koffie en ik voor zijn update van de trends in gehoorapparatenland. Want ook hier is de marketing slim bezig. Was je vroeger een sneu geval als je een bril moest dragen, tegenwoordig kunnen ze niet knal en groot genoeg zijn voor een hippe uitstraling. Mijn tante bleef op d’r kont in huis zitten omdat ze weigerde achter een rollator te lopen! De nieuwste apparaten kunnen dus onzichtbaar in het oor en de allernieuwsten zijn opvallend en lijken op de oordoppen die de jeugd en ook de ouwere jongeren en plein public dragen, juist om gezien te worden. Het zijn echt hippe hulpen, ik vind ze tof!

Jammer hoor, ik mag nog lang niet.