Met mijn rugtas vol Albert Heijn been ik van de Westerhaven naar huis terug. Ik heb bitterballen gekocht voor mijn bezoek morgen, niet dat ik er van houd maar het is een douceurtje. Ik wil iets goed maken, dat wil ik wel vaker, maar dat lukt niet altijd.

Samen de weg kwijt

In de verte bij het nieuwe kruispunt, het is hip om het samen te moeten uitvogelen tegenwoordig, zie ik dat dit samen nu niet is gelukt. Er ligt een Indonesische jongedame met scooter over de stadsvloer en dichterbij gekomen blijken er nog 2 jonge meiden met een tintje in het spel. De bestuurder van de scooter spreekt Nederlands en de 2 Aziatische vrouwen blijken toerist en gebruiken Engels als voertaal. Ze zijn alle drie van het padje en hevig geschrokken.

Slippende scooter

Ik besluit een handje te helpen en vraag de toeristen of ze verzekerd zijn, en helaas is dat niet het geval. Het scootermeisje vertelt mij dat ze op slag haar Engelse kunde is vergeten en dat ze blij is dat ik er bij blijf. Ik neem met haar de schade op en wijs haar erop dat er meer aan de hand is dan zij op het eerste zicht ziet. Zij dacht dat ze de dames met 100 euro kon afkopen zodat ze het spatscherm dat is geschaafd, kan laten herstellen. Er is ook onduidelijkheid over wie voorrang aan wie had moeten verlenen. De scooter is slippend gestopt voor de 2 overstekende vriendinnen en kwam daarbij ten val. Gelukkig geen persoonlijk letsel, paai ik de situatie voor de 3 meiden en dat is een relativerend pleistertje.

112

Ik vraag de scooter om de politie te bellen, 112 dan maar want hoe krijg je anders de petten snel ter plaatse? En één van de beide toeristen blijkt een Nederlandse vriend te hebben, ik vraag haar om deze jongen te laten komen. De meiden bellen, de Nederlandse kordaat en de Aziatische in tranen en de derde staat in shock met open mond te wachten en dit alles in de stromende regen op de hoek bij Tuinenga, de oudste herenkapper van Groningen. Met de scooterdame overweeg ik de opties van haar allrisk verzekering, de makkelijkste weg voor de onverzekerde ‘schuldigen’ want dan zouden zij de premievermeerdering kunnen betalen. Maar mijn eigen rechtsgevoel waarschuwt me dat dit toch ook niet de bedoeling kan zijn, dus ik laat het bij haar.

Ramptoerist

Daar komt dan toch na 20 minuten een BOA, een bijzondere opsporingsambtenaar. Hij parkeert zijn auto op de stoep en komt de zaak snel en daadkrachtig regelen. Hij wendt zich tot het scootermeisje. Ik vraag hem ook de andere 2 meisjes er bij te betrekken en hij kijkt mij verstoord en geërgerd aan. Hebt u een aandeel in dit ongeval, vraagt hij korzelig. Op mijn neen, ik bied slechts een helpende hand, negeert hij mij en gaat door.

Pure retoriek

Als ik nogmaals de 2 toeristen probeer te betrekken, vraagt hij retorisch ‘wie is hier nu de politie, het lijkt mij dat ik het beter weet.’ En ‘Wij hebben het heel druk mevrouw.’ Ik betoon mijn respect en zeg dat ik dat weet maar toch…Ik sta hier ook niet voor de kat zijn viool, zeg ik. En ik vind het jammer dat u de zaak nu even af lijkt te rafelen, durf ik ook nog. En ik denk ondertussen dat hij ervoor betaald wordt en ikke niet. Pfff daar sta je dan met je goede gedrag, afgezeken als ramptoeriste. Ik waag nog een poging en vraag wie hier nu schuld heeft.

BOA

Schuldigen aanwijzen past goed in zijn marskraam en hij oordeelt dat De scooter in haar recht staat. De scooter moet nu wachten op de Nederlandse vriend in aantocht en dan met hem een schadeformulier invullen. De BOA waagt zich niet aan een uitleg aan de Aziatische dames, dat gaan ze toch niet horen, vooronderstelt hij. Hij zegt dat dit eigenlijk een verzekeringskwestie is en dat hij alleen kwam opdraven omdat er buitenlanders betrokken zijn. Met de Hollandse boy erbij moet het lukken en anders kan ze weer bellen.

Kwekkeboompjes

Ik vertel de meiden dat ik nu ook moet gaan. En denk aan mijn Kwekkeboompjes die er vast als slappe dweilen bij hangen in mijn tasje. Ik wens de meiden succes met alles en zij bedanken mij voor mijn hulp. De boa kan voor mij de boom in en die krijgt geen woord meer van mij. Hoezo, die pet past u allemaal?