Al zeker twee jaar ben ik mijn huis aan het verhuizen en ruk ik op naar een schone lei.  Het begon bij een Franse uitwisseling in de zomer van 2017. Zij in mijn huis en ik in het hunne aan zee in de Vendée. Nou heb ik een huishouden, dat ik met de Franse slag bestier, maar ik vermoedde dat deze Fransen daar toch een andere dekking aan geven. In ieder geval scoorde ik op orde en netheid voor dit stel niet de volledige vijf sterren die ieder pleegt te geven bij HomeExchange. Ik gaf het Franse stel een ster minder voor communicatie. Zij spraken als rechtgeaarde Franzosen, comme il faut, seulement hun moerstaal. Om mijn huis voor de Franzosen geschikt te maken, moest ik kuisen. Jee, wat heb ik veel weggegooid. Vanzelfsprekend door de drievoudige zeef van 1)Kan ik iemand anders er blij mee maken? 2)Is het nog wat voor de Kringloop? of 3)Moet het naar de stort? Inmiddels ben ik stadia verder. Tussendoor nog bijna mijn huis verkocht maar gelukkig keerde ik op mijn schreden terug en woon ik nog steeds in mijn stadsvilla, de titel op Funda, voor mijn tussenwoning. 

1, 2 en 3

Want toen ging ik in 2018 een seizoen werken voor Sunweb als reisleidster. Ik snap heel goed waarom die reizen zo goedkoop waren. Je gaat leuk naar de zon over de rug van de medewerkers heen, die afgescheept worden met een zakcentje. Ik ging voor het avontuur en moest om mijn begroting rond te breien, mijn huis onderverhuren. Daarom moest mijn have opnieuw door de spreekwoordelijke wasstraat. Mijn persoonlijke bezittingen en overtollige zaken waar ik geen afscheid van kon nemen, gingen in de kleinste kamer en de rest werd verhuurd aan een Canadees stel. Weg geluidsapparatuur en video plus bijbehorende speelschijven en op slag over op Spotify met een miniboxje en ook alle gelezen boeken gingen door naar selectie 1, 2 of 3.

Vide in wording

En in de afgelopen week was ik met de derde ronde bezig. Een eerdere slaap/ annex rommelkamer wordt omgedoopt tot een open vide. Een leuke bieb annex coachruimte is aan het ontstaan. En opnieuw gingen er boeken van de hand. Al mijn organisatie- en adviesboeken gingen door 1-2-3 in godesnaam en vele leesboeken idem dito. Mijn boekenkast heeft nu nog slechts spiritueel gedachtegoed, tuin en flora, de nog te lezen en de diep rakende romans, naast een rijtje poëziebundels. Het wordt lekker overzichtelijk, zowel fysiek als in de geest. Wat te doen met de stapel brieven van mijn eerste liefje?

Koninklijke zetel

Ik heb iets met banken. Ik wil ze riant en koninklijk en dat lukt altijd. Toen ik verhuisde van Emmen naar Groningen had ik een vorstelijk houten gekruld omrande beauty met dito fauteuil die aan een nieuw kleedje toe was en dat kwam er maar niet van. Dus op Marktplaats. Moet je niet rekenen dat ze in drommen stonden te dringen om de schat te bemachtigen, hoe zeer het ook een koopje was. Pissed over zoveel miskenning, liet ik het door twee verwonderde mannen van de Mamamini ophalen: “Tjeeminee, doe je deze echt weg” vroegen ze nog? Nog steeds voel ik een steek van gemis als ik een vergelijkbare zetel zie. Toen ik bij de Groninger editie van duurzame Minnie,  binnenliep, brachten 2 mannen net een riante koningsblauwe sofa, omrand met gouden koorden, binnen. “Moet u doen” zei de man toen ik ging proefzitten, “Komt net van een gestorven vrouwtje en is van hemelse kwaliteit”. Klopt als een bus blijkt ook na 10 jaar. Mijn schoonzoon verzuchtte dit weekend nog, dat ie geen andere bank kent die zo lekker hangt.


Memory Lane

Waar ik mee blijf zitten? Dat is de kindertijd van mijn kroost. Zoon en vooral dochter claimen plek voor memory lane: schoolschriften, werkstukken, kindertekeningen, gekleide beelden, waterpijp, een riddercape, knuffels en koesdoeken. Sterker nog, mamski heeft te weinig kinderkleertjes bewaard. Je voelt je een ontaarde mam als je je poot stijf houdt, en eerlijk is eerlijk, mijn moederhart smelt ook bij zoveel gewaardeerde draadjes naar eens. Het gerafelde pyjamaatje, noodzakelijk attribuut om te kunnen slapen en het zo knap voor een achtjarige gekleide beeldje van de Kus van Klimt.

Mogelijk steek ik eerdaags dozen vol oude vrienden in de hens. Los!

juni 2020