Kreeften, het is een apart slag volk. Ik ken een vriendin die niks meer met ze te maken wil hebben. Ik bedoel niet die stakkers die levend gekookt worden, ik bedoel echte mensen die in de zomer geboren zijn onder het sterrenbeeld kreeft. Het heet het meest sensitieve teken te zijn, maar ik vraag me af hoe het met hun sociale antenne en uitdrukkingsvaardigheid is gesteld. Daar schort het soms aan. Ik zoek naar de grote gemene deler onder dit gesternte.

Leer mij de kreeft kennen

Vorige week vroeg ik een kennis, met zonneteken kreeft, waarom ik haar en haar liefje zo weinig zag op de uitjes de laatste tijd. ‘Ik heb niet zoveel behoefte aan verstrooiing’ serveerde ze mijn culturele uitstapjes af. Ik moest lachen en spiegelde haar wat de opmerking met mij deed, deze deed mij namelijk voelen alsof ik aan oppervlakkig vertier zou doen, dat me van wat er werkelijk toe doet, af zou houden. Nogal denigrerend dus. De verstrooiing zat um waarschijnlijk bij haar zelf, ze strooide zand in mijn ogen, realiseer ik me nu. Ik kwam te dicht bij.

Dennie Christian

Ik dook er wat dieper in met mijn wandelvriendin, terwijl onze hondjes door het bos dartelden. Zij weet van zichzelf dat haar kreeften-oren dicht gaan als ze zich unheimisch voelt en ze vertelde van een klusser die onlangs bij haar iets moest repareren. Hij leek op de pornoversie van de schlagerzanger Dennie Christian en bij zijn eerste komst besloot ze dat hij te familiair deed en ze bood hem daarom geen koffie aan. De tweede keer ging ie op zijn Brabantse krent zitten, dit keer wel met een bakkie troost, breeduit met haar kletsen en vroeg of ze leuke dingen deed in Groningen. En zij voelde nattigheid en misschien wel een uitnodiging om samen leuk vertier te onderzoeken en hoe afschuwelijk, misschien wel op een verdieping hoger onder haar eigen hanenbalken. Haar oren gingen spontaan op slot, ze dacht dat ze het niet goed had gehoord en ze wist zeker dat als ze zou vragen om herhaling van zijn woorden, ze het opnieuw niet zou horen. Dus ging ze schaapachtig dom lachen, pal in zijn gezicht. De man wist niet hoe snel hij zijn klus moest klaren om het pand overhaast te verlaten. Met verstrooiing goed afgepoeierd dus haha.

Vernislaag van fatsoen

Een intiemere ervaring komt van een liefje van mezelf, ik leerde veel door hem. Je weet dat je het beste leert van nare ervaringen toch? De lief, een kreeft pur sang en een ontzettende ‘loner’, dus kunstenaar, dan kun je lekker jezelf te buiten gaan in je expressie. Hij vroeg mij hem te leren wat vrouwen beweegt. Hij begreep namelijk niks van ze. Een wonderlijke vraag vond ik van iemand die toch al wat op relatievlak had meegemaakt en de zeventig in het vizier had. Hij bleek inderdaad een maagd waar het ging om de psyche van vrouwen. Hij deed zijn best, we deden beiden tot dan ons best, totdat hij in zijn kwetsbare kreeftenkern werd getriggerd. Er was geen houwen aan, geen vernislaagje van fatsoen, of tactiek van verstrooiing die de vrouwelijke kreeften in mijn onderzoekje wel hadden of de mogelijkheid tot enige beheersing, bleek voorradig onder het pantser en hij beledigde mij tot op het bot. Sabelde mij als vrouw met botte scharen neer. Het was en is te erg voor woorden om details hierover te delen. Ik heb hem de laan uitgestuurd, er was geen andere repliek mogelijk. Een hele goede leerschool voor mij, ik was ergens doorheen. Nooit weer verlaat ik mijzelf.

De kreeft is het meest gevoelige teken dat er is en kruipt in zijn schulp als iemand te dichtbij komt om met scharen venijnig uit te halen. Hoed je.

Stijn

PS voor alle duidelijkheid, ik hou ook van ze. Mijn eigen zoon is een kreeft. De hondenvriendin in dit verhaal idem en vele anderen.